Dopadła nas jesień

Jakoś cicho. Zdecydowanie zbyt cicho! Tak więc co się dzieje?
Dopadła nas jesień. I mówcie co chcecie o pięknej, polskiej, złotej jesieni, ale ja nadal będę na nie! Jesień, to pora roku, w której mam najmniej czasu na cokolwiek, bo na początku trudno wbić się w szkolny rytm i pogodzić wszystkie zajęcia, a w międzyczasie pada, leje, mrzy i kropi. Mówiłam już, że też pada? Słońca mniej, dnia mniej, zieleni mniej...

Mimo wszystko nie ma mowy o zamykaniu się w domu z kubkiem gorącej herbaty (choć czasem jest do tego naprawdę idealny dzień). W ten weekend (dla mnie czterodniowy - wiwat dyrekcja!) wyjechaliśmy do znajomych. Mieszkają blisko lasu, więc nie było mowy by o niego nie zahaczyć. Niby nic, niby podobny do naszego Warszawskiego, ale jakieś taki bardziej kolorowy. Po za tym w końcu pokazało się słońce! (I tu przyznam, że może i ta jesień nie jest jeszcze aż tak deszczowa - jeszcze)

Zu ostatnio na spacerach lata właściwie cały czas luzem. Nie oznacza to, że przywołanie nam lepiej wychodzi, nauka raczej stanęła i powoli się cofa. Ważniejsze jest jednak dla mnie to, że trzyma się dość blisko i mam pewność, że gdy odbiegnie, to wróci. Czasem z patykiem w pysku, czasem uwalana w koopie, ale wróci! To naprawdę piękna świadomość :)


Trzymanie przedmiotów w pysku wychodzi nam już naprawdę bardzo dobrze! Zuzia potrafi chodzić z "czymś" w paszczy, wykonywać niektóre sztuczki i łatwo nauczyła się podnosić przedmiot z ziemi. Musiałam pożegnać się z kilkoma ołówkami (tragiczna śmierć poprzez rozgryzienie), więc teraz na front idą cienkie kredki. Teraz się tylko waham - koziołek plastikowy czy filcowy? Nie zamierzam ćwiczyć obi, ale taki koziołek na co dzień nie zawadzi!


Gdy wróciłyśmy do domu po spacerze, to trochę się krzątałam; usiadłam do laptopa i słyszę "BUCH!". Boże, piesu, co ty robisz?!
Tak, to ten sam pies, który dopiero po 5 miesiącach od adopcji przestał bać się zabawek, ten sam, który po 10 miesiącach nauczył się prawdziwie bawić, sam przypuścił atak z zaskoczenia na zabawkę, na którą wcześniej nie zwracał uwagi! Creacke ball okazało się teraz u nas hitem (tylko czemu teraz, bo miesiącu leżenia w szafie?). Zuzia zdążyła już trochę wymęczyć plastik w środku, więc może przy najbliższej okazji kupię nową. Ale - wow - brak mi słów!

 

Żeby nie było tak kolorowo muszę powiedzieć, że Zuzia absolutnie, ani trochę nie toleruje naszej kanapy. Kreatorka wnętrz się znalazła. Co jej nie odpowiada? Kolor? Styl? Faktura? Robi wszystko, żebyśmy kupili nową. Sikała na nią, wcierała kości, ukradzione orzeszki i ciasteczka, rysowała długopisem i próbowała flamastrem. A ona skubana nadal stoi w tym salonie. Kto wygra tę walkę?
Dziś dosłownie na kwadrans wyszłam z domu. Pies przygotował dla mnie coś specjalnego - artystycznie rozwleczone śmieci, a obok żółta kałuża - yay!
Przez jej ostatnie popisy miałam spory problem i zastanawiam się nad ograniczeniem przestrzeni na czas naszej nieobecności. Kennel nie wchodzi w grę (nasze mieszkanie już by tego nie wytrzymało) więc zastanawiam się nad bramką, taką jak do dziecka. Ktoś korzystał z takiego rozwiązania?

Dochodzą już ostatnie paczki konkursów. Właściwie czekam teraz na tylko jedną a potem... koniec. A już wykształciłam w sobie bardzo przydatny nawyk sprawdzania, czy nie przyszło jakieś awizo :P
Największą niespodziankę przeżyłam niedawno, gdy doszła nagroda od Dekumdekum. Teraz szczerą miłością darzę tę firmę! Do końca nie wiedziałam co dostanę, ale rzeczywistość przekroczyła najśmielsze oczekiwania:

Jak pisałam wcześniej, jesienią na nic nie mam czasu i po powrocie ze szkoły najchętniej poszłabym spać.
Teraz jeszcze trochę starań, trochę przygotowań, końcowe ustalenia i *tam tam tam* ogłoszę konkurs! Nie chcę rzucać żadnej dokładnej daty, ale na pewno do połowy listopada będzie. Powinnam tylko zapytać - są jacyś chętni? ;)


Pozdrawiamy,
Ola i Zuzia