niedziela, 15 lutego 2015

Ja swoje, las swoje

Cześć!

Byłam z Zuzią u weterynarza - niesamowite co? W sumie niespecjalnie. I nie byłoby w tej wizycie niczego nadzwyczajnego, ale...
Zuzine łapy, a co za tym idzie pazury są bardzo wrażliwe. Skłoniłabym się nawet do twierdzenia, że wrażliwe niż przeciętne. Obcinanie pazurów jest dla nas więc drogą przez mękę, ale jak na razie Zuzia miała ciętego wieki temu jednego, bo coś tam. Po postawieniu Zuzi na stole nie spodziewałam się co mnie czeka. W jednej chwili pies stoi przede mną, w drugiej wisi mi na plecach. Ciekawe uczucie, nie powiem. Skracając całą historię Zuzię przytrzymywały dwie osoby, podczas gdy pani weterynarz starała się nie amputować Zuzinej łapy w próbie obcięcia pazurów. Po niedługiej walce (choć dla mnie trwało to godziny) sunia wyszła zadowolona z siebie z gabinetu, na szczęście na czterech łapach :D Oczywiście wszamała tam 2 opakowania smaków od weta, no bo jak, taka wygłodzona bida, co jej jeść w domu nie dają. A na mieście zawsze smakuje lepiej!



Potem miałyśmy wersję mikro tego, co zaplanowałam na wiosnę, czyli wycieczki socjalizacyjnej po Warszawie i powiem, że jak na razie jazda autobusem nie idzie tak źle. Pomijając, że Zuzia musi obwąchać każdego kto akurat wysiada z autobusu i swoje najbliższe sąsiedztwo łasząc się do innych, często zachwyconych osób, sunia jest grzeczna i nie panikuje. Byłam z niej dumna, bo nawet nie próbowała zdjąć tego okropnego kagańca, co z upodobaniem robi na leśnych spacerach, gdy próbuję ją do niego przyzwyczaić.
Zdjęcie stare - nie miałam ze sobą aparatu :)
(a Zuzia oczywiście była w kagańcu)
Tego dnia też postanowiła tolerować, lekceważyć inne psy, a nawet inicjować zabawę. A może to tylko kwestia, że spotkane psy nie były kurczowo przytrzymywane na smyczach? Zazwyczaj gdy się zbliżamy właściciel przytrzymuje psa jakby zaraz miał pognać w naszą stronę i zjeść. Kończy się na ujadaniu, ale temu się nie dziwię - gdyby ktoś mnie tak przytrzymywał sama zaczęłabym szczekać ;) Dlatego u nas jest proste równanie:
pies luzem + pies luzem = spokojna zabawa







Posłuszeństwo Zuzi często graniczy z głupotą. Idziemy przez las i chcę, by Zuzia położyła przednie łapy na powalonym drzewie (wys. ponad 1m). Od niechcenia macham ręką, a Zuzia "hops! bams!". Chciała hopsnąć na drzewo, lecz wyszło niepełne salto w tył i lądowanie na plecach. Oj sunia, sunia :D
Wysokość samego pnia, bez korzenia, to ponad metr :P

Ostatnio zaczęłam narzekać sobie na to, że niektóre spacery są strasznie... zwykłe. Takie nijakie. I od tego czasu las wyraźnie robi mi na złość!
Wyszłam w sobotę na spacer. Piękna pogoda (choć mało zimowa)! Śpiew ptaków! Żadnych ludzi! Cudo! Lecz to był podstęp...

 


Ale oczywiście, wszystko nagle musiało się rypnąć. Ni z tego ni z owego wyskakują na nas konie (z jeźdźcami); podbiegam do Zuzi, sięgam po smycz, ale smyczy nie ma... biorę więc piesa na ręcę i zaczynają się poszukiwania. Jednak nawet po wezwaniu posiłków nie udało się smyczy odnaleźć. Serio? Ludzie na spacerach z psem gubią różne rzeczy.  Telefon, drobniaki a czasem nawet psa. A ja? Ja zgubiłam smycz. To naprawdę trzeba się postarać ;)




Nikt nigdy nie ma do mnie pretensji, że Zuzia biega luzem po lesie. Nikt. I akurat tego razu gdy smycz zaginęła musiałam dostać ochrzan od jakieś starszej pani: "Przecież psa tak nie można luzem puszczać, weź go na smycz!". Zirytowana powstrzymałam się od odpowiedzi, że gdybym takową smycz miała, to chętnie bym psa zapięła, ale... szkoda gadać :P
 Dobra lesie, koniec tych atrakcji. Daj mi nudny spacer!
Dziś rano kolejny spacer. I oczywiście las postanowił znowu wystawić posłuszeństwo Zuzi (oraz moją cierpliwość) na próbę. Idziemy sobie, idziemy... i tu bach - zając. Warszawa! Stolica! Ludzie! I zając. Zuzia stwierdziła, że w sumie może za nim pognać, choć ja uważałam inaczej, ale wróciła po kilku minutach. Co będzie następne? Tabun żubrów? Wybuch wulkanu? Rajd quadów?
W sumie takie nudne spacery to nic złego ;)
 


Pozdrawiam,
Ola i Zuzia

41 komentarzy:

  1. Smycz - spoczywaj w pokoju (:P)
    Gdyby Zuza była spuszczona, biegłaby za końmi? Beethoven "smaczka nie chcę, biegną wystraszyć konie!"....a ich mamy...trzy xd

    OdpowiedzUsuń
  2. Oh ten las las :D
    przyłączam się - smycz spoczywa w pokoju. [*] śliczne zdjęcia! Zuzia jak zawsze wyszła na nich wspaniale! Oj wiem coś o drzewach... i... PASACH! :D
    My też właśnie zaczęliśmy zwiedzac nasze województwo :D

    Pozdrawiamy
    Laura&Shira

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie jesteś jedyna - ja jakiś czas temu zgubiłam na spacerze moją piękną, szaro - fioletową smycz od PawSitiveDog Design i bardzo jej żałowałam, no ale trudno się mówi, kupiłam nową... Swoją drogą - jaki to las?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Najlepszy! :D Ten, do którego my chodzimy, nie jest konkretnie nazwany, ale są to okolice Wawra. Las nieduży, mało popularny ;)

      Usuń
  4. Zając jak zając, ale spotkać stado dzików wychodząc z bloku- takie rzeczy tylko w stolicy na Białołęce :D

    OdpowiedzUsuń
  5. U nas to zawsze na spacerze muszą być obowiązkowo sarny, zając lub kuropatwy, bo spokojny spacer to za dużo o co prosze.
    Ja właśnie wróciłam z jazdy konnej w lesie (tak jakoś mi się skojarzyło), więc jako jeździec oraz świadomy posiadacz psa, wiem jak to jest gdy nie ktòrzy właściciele puszczają swoje czworonogi, a one atakują konie po nogach. Zuzia się słucha, ale nie każdy właściciel jest tak świadomy jak Ty, z tąd jeździeckie przewrażliwienie.
    Może jeszcze kiedyś znajdziesz tą smycz :D.

    H&F

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Obawiam się, że jeśli gdzieś tam jest, to szybko znajdzie nowego właściciela :P

      Usuń
  6. Super spacer :) jak mogłaś smycz zgubić xD ?! Chyba że miałaś ją w kieszeni i wypadła :p
    No nudne spacery są :/ niestety :o z
    XD
    Pozdrawiam I&D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, miałam ją w kieszeni - niestety - niezapiętej :P

      Usuń
  7. Smycz zginęła śmiercią tragiczną. :'(
    Ja kiedyś owinęłam smycz wokół karuzeli i nie dało się jej rozplątać. xD Ale zgubić smycz w stolicy, dobra jesteś. c; Ja bym tak nie umiała. xD U nas spacery są naprawdę nudne..tym bardziej, że jesteśmy w mieście. Jeżeli chodzimy po lesie lub na działce, nie obędzie się bez przeprowadzania kucyków lub jakichś puszczonych luzem psów...

    Zapraszam oczywiście do nas, do zakładki ,,Świat Oczami Mani.'' ;) http://ogoniasteo.bloog.pl/kat,41962069,index.html

    OdpowiedzUsuń
  8. Z łapkami i kagańcem to Zuzia i Okruszek mogą sobie przybić łapke :D
    Smyczo, spoczywaj w spokoju {*}

    Blog o Okruszku
    POZDRAWIAMY H&O

    OdpowiedzUsuń
  9. Fajny spacer ^^ Ja też kiedyś zgubiłam na spacerze smycz, ale to dawno temu xD U nas zawsze na spacerach są zające, kuropatwy, dzikie koty, sarny...... Śliczne zdjęcia ^^

    Obserwujemy i zapraszamy do nas
    oczamipsa365.blogspot.com

    Pozdrawiam
    P&N

    OdpowiedzUsuń
  10. Smycz, biedna smyczo spoczywaj spokoju [*]
    U mnie kilka zabawek las pochłonął. :P
    Piękne fotki, i tak dobrze Zuzia spisuje się na przejażdżkach socjalizacyjnych. :P
    Ja najczęściej spotykam sarny i zające, trochę lisów, a raz nawet był łoś! :D

    Pozdrawiamy,
    Monia i Roxi,http://suczkaroxi.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zuzia kiedyś zobaczyła lisa i zwariowała - co by to było przy łosiu! :D

      Usuń
  11. Dobrze, że Zuzia jakoś to obcinanie pazurków ;)
    Też byśmy chcieli takie leśne spacerek, ale niestety mam 5 minut drogi autem i nie ma mnie kto zawozić :(
    Biedna smycz ... [*]

    http://z-rudzielcem-przez-zycie.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  12. Co do wrażliwych łap - wiesz co, a czy to nie jest tak, że ona jest na ich punkcie przewrażliwiona, a nie że to jest fizyczyny ból?
    Pytam, bo mój Bohun tez tak miał. Dotknąć łap nie można było, bo królewicz cierpi. Po wielu tygodniach zabaw w "pokaż łapkę", dotykania od niechcenia teraz w miarę można zrobic co trzeba.
    Spróbuj ;-)

    Pozdrawiamy!
    Śledź też pies

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z Zuzią ćwiczę od dawna regularnie podawanie łapy, przybijanie piątki i tykanie łapą różnych rzeczy. Jednak czasem przy spokojnym głaskaniu czasem warknie i zabiera łapkę... po czym chce więcej pieszczot :D
      Tak samo było przy obcinaniu sierści między poduszkami - wszystkie łapki jakoś poszły, ale z ostatnia, tą najwrażliwszą (prawą tylną) było najgorzej :P
      Mnie i rodzinie pozwala dotykać łap, wetowi też. I był spokój, dopiero przy samym obcinaniu Zuzia zaczęła świrować. Ale mimo wszystko - straszna z niej panikara ;)

      Usuń
  13. O ile ułatwiłoby nam życie, gdyby Bona u weta chciała w ogóle tknąć smaki. Nie ruszy, ewentualnie bierze w pysk i wypluwa. A jeszcze patrzy spode łba, czy aby to nie jest jakiś podstęp ;-) Zabieram więc potem te porozrzucane po stole, obślinione smaki i daje jej w domu, gdzie oczywiście zajada się, jakby to było najlepsze, co może ją w życiu spotkać ;-)
    Pozdrawiamy, Asia i Bona
    http://piesoswiat.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  14. Jakoś strasznie mi się żal zrobiło, że zgubiłaś tą smycz. I niech mi ktoś teraz powie, że karma nie intnieje. Tylko ja się pytam za co!? xD za to,że skarżymy się czasem na nudę w naszym życiu?
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  15. Swoją drogą - jaka to była smycz?

    PS - Moglabym prosić o twój email? Ponieważ kozystam aktualnie z zawrotnej prędkości internetu w telefonie nie potrafię sobie poradzić zeby go znaleźć, a chciałabym o cos zapytać w prywatnej wiadomości (;

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Smycz DAVID z konkursu Comfy (http://comfypet.pl/pl/offer/product/product/7243)
      Mail jest podany w zakładce "kontakt" ;)
      alou218@hotmail.com

      Usuń
  16. Co do wariowania podczas obcinania pazurów - psy (w większej części) mają z tym problem. Na większość działa poprostu wsadzenie do brodzika/wanny i podczas mycia obcinanie. :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Ja zawsze miałam największy problem z uszami i pazurami. Kiedyś podczas czyszczenia uszu pies wyrwał głowę do góry prosto w moją szczękę a ja w oparcie fotela rozcinając sobie wargę :D. W sumie nie wiem jak ale z czasem nam się udało i nie ma przy tym żadnego problemu, spokojnie stoi lub leży jak czyszczę mu uszy. Z pazurkami męczyłam się dwa lata, ale w końcu poradziłam sobie stanowczymi zdaniami których i tak nie rozumie, ale pomogło. I teraz wystarczy oburzone ,,co Ty robisz'' i tniemy dalej, chociaż niezadowolony jest ;).
    A pani trzeba było powiedzieć,że nie masz smyczy, a co :D.

    OdpowiedzUsuń
  18. Swoją drogą ja też kiedyś zgubiłam smycz na spacerze z psem w lesie ;D A miałam ją zawieszoną na szyi ! Nasza kochana smycz od lat szczenięcych, w sumie planowaliśmy nową smycz no ale żeby tak że zdesperowana drogą główną wracałam trzymając psa za kołeczka od szelek -,- No ale co by nie było ;p
    Co do pazurków to nie mam problemu jakoś po wielkich walkach w domu, zjedzonych smakach i jeszcze pomocy bratanków to się dało, teraz to pies z miną "jeejkuś znowu tortura" kładzie się o wyciąga łapki ;p
    No cóż niech nasze smycze spoczywają w spokoju ;p
    PS. to była prosta droga jak zgubiłam smycz ;D szłam chyba z 10 razy tą drogą i nic xD

    OdpowiedzUsuń
  19. Jaka milutka Zuzia ,bardzo ładny piesek ,Zapraszam na mojego bloga , zaobserwuj i skomentuj ja to również zrobię http://podazac--za--psia--lapa.blogspot.com będę wdzięczna :*

    OdpowiedzUsuń
  20. A ja znalazłam smycz ;] jakiś czas temu w Starachowicach wisiała sobie na drzewie;]

    OdpowiedzUsuń
  21. Haha ja też ostatnio zgubiłam smycz na spacerze ;) szukałam jej chyba z pół godziny, ale na marne... U nas zające to norma, a dodatkowo spotkam jeszcze 2 stada saren, bażanty, lisy, jeże. W poprzednim roku uciekałam nawet przed dzikiem :D

    OdpowiedzUsuń
  22. Haha lasy to zło :p swoją drogą smycz warta nerwów?

    http://wiejskie-stadko.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  23. Na początku bałam się obcinać pazury u psa. Nasłuchałam się, żeby nie uszkodzić rdzenia w pazurach u psa, bo potem lepiej nie mówić... Byłam u weta obcinać mu pazury i po kilku razach sobie przylukałam jak się to robi. Teraz korzystam z http://www.shamanpets24h.pl/obcinaczki-do-pazurow-de-luxe-dl-13cm-obcinacz/ ja szczęśliwa, on szczęsliwy, że nie ma zbędnych stresów u weta;)

    OdpowiedzUsuń
  24. Jak dobrze, że Lusia nie ma tak wrażliwych łapek. Chociaż z nią to samo wyjście do weterynarza często jest problemem. Też miałam w planach wycieczki autobusem gdzieś, ale poczekamy z tym aż przestanie się bać dużej grupki osób. U nas zające to rzadkość, bo nie dość że ich w naszych okolicach mało to do lasów rzadko jeździmy.
    Pozdrawiamy
    Ala i Luna

    OdpowiedzUsuń
  25. Piękne zdjęcia. A czy je robisz telefonem, czy aparatem?
    Zapraszam na moją stronę na fecebooku:
    https://m.facebook.com/profile.php?id=935812816453159&ref=bookmark
    I bloga mojej młodszej kuzynki. Doniero zaczyna, więc może zmotywujecie ją chociaż jednym wejściem? Byłybyśmy bardzo wdzięczne. A tu link: http://majkimojezycie.blogspot.com/?m=1
    Pozdrawiamy
    http://wesolepupile.blogspot.com/?m=

    OdpowiedzUsuń
  26. ach te pazurki ;) jak chce się ładnie wyglądać trzeba pocierpieć ;) piękne zdjęcia, pozdrawiam!

    http://swiatniko.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  27. Haha to nic tylko się cieszyć, że piesek waży 10 kg nie 50 :))

    OdpowiedzUsuń
  28. Mój pies też nie lubi obcinać paznokci. Piszczy chociaż nie robi mu się krzywdy. Może to dobry pomysł obciąć pazurki u weta. :) Ja zgubiłam w lesie mnóstwo rzeczy np. aparat. Na szczęście za jakiś czas się znalazł :)

    Pozdrawiamy!
    W&M

    OdpowiedzUsuń
  29. smyczko spoczywaj w pokoju
    Maks nie znosi obcinania pazurków.
    Pozdrawiamy!

    OdpowiedzUsuń
  30. Super zdjęcia. My pomimo tego, że las mamy pod nosem, to z tego nie korzystamy (jest strasznie zaniedbany).

    Pozdrawiamy i zapraszamy do nas!
    W&E
    http://yorkshireterrier-eddy.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  31. Genialne robisz zdjęcia :o :). My niestety lasu pod domem nie mamy :/... ale da się dojechać :)
    Zapraszam na mojego bloga:
    rudypsiak.blogspot.com


    Pozdrawiamy
    A&T :)

    OdpowiedzUsuń
  32. Zapraszam do nas! bibiblogdog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Notka przeczytana? No to śmiało - pisz komentarz! ;)
Każdy jest dla mnie wyróżnieniem i ogromną motywacją!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...