Recenzja: adresówka na rzep - Gadżeciaki

Bezpieczeństwo psa jest podstawą na codziennym spacerze. Dlatego łatwo zrozumieć, że psi rynek prześciga się w sposobach na jego zapewnienie. Mocna obroża, smycz i oczywiście adresówka! Ale jaka?

Pierwszą klasyczną adresówkę Zu zgubiła już na pierwszym spacerze i od tego czasu ma tylko wyszywane na szelkach. No właśnie - tylko. Gdy zawitały u nas nie handmadowe produkty, okazało się, że nie mam jak Zu zabezpieczyć. I tu właśnie na scenę weszła wyjątkowa adesówka od Gadżeciaków!


Gadżeciaki od października oferują nam bardzo pomysłowy produkt - adresówkę na rzep z wyszytym numerem telefonu, a jeśli ktoś zachce, również z imieniem psa.
Jednak czy rzep okaże się solidny? Nie odpadnie podczas leśnych szaleństw? Nic się nie wypruje?
Testujemy tę adresówkę już od 2 miesięcy, czyli mam już o niej wyrobione swoje zdanie, ale może zacznijmy od podstaw.



Materiał - softshell (lekki, miękki, ale wytrzymały)
Kolor - 7 do wyboru, o tutaj
Długość - w zależności od potrzeb, nasz (tylko nr. telefonu) ma 7,5cm
Pasuje na obroże (bądź szelki) od 2 do 3cm.
Cena - 17zł


Wiedzcie, że Zu nie oszczędza swoich akcesorii spacerowych latając po lesie. Tu się potarza, tam będzie przemykała po gęstym podszycie. Mimo to, nic się nie odczepiło, nie odpadło, nie popruło, nie wybuchło! Rzep jest solidny, dobrze się trzyma i nie brudzi.
Testowałyśmy go zarówno podczas słonecznej pogody, jak i deszczu, a nawet śniegu. Udział w testach nieplanowanie wzięła nawet ekhm, leśna koopa :P

Pasuje (jak wyżej) na 2 i 3cm akcesoria. U nas jest na obroży od Warsaw Doga i na norwegach,

jednak pasuje również na guardy.

Jedyne co mogę dać na minus, to nieco niedokładny haft przy niektórych cyferkach (wynika to ze specyfiki materiału), ale tak szczerze, nie bardzo mi to przeszkadza.

Ogólnie jestem jak najbardziej za! Pomijając wspomniane wcześniej zalety, jest to podobne do wyszywania telefonu na szelkach, co uwielbiam. Nigdy nie byłam przy łapaniu spanikowanego psa, ale kilka takich widziałam. Mogłabym się też założyć, że zagubiona Zu byłaby nieźle wystraszona (a może nawet agresywna, kto wie?), więc przeczytanie czegokolwiek z dyndającej, małej adresówki graniczyłoby z cudem. A tak można odczytać telefon z odległości - to jest coś!

Na koniec skomentuję cenę. 17zł z haftem? Jak dla mnie to bardzo przyzwoicie!
Polecam!

Tak, tak, nieobecność na blogu przez miesiąc nie bardzo się chwali. Jednak dokładnie w tym samym terminie miałam przerwę 2 lata temu; widocznie styczeń nie służy mi dobrze na blogową aktywność :D
Nawet nie zdążyłam wam zrelacjonować sylwestra! Ani wstawić śnieżnych zdjęć! To co, miesiąc życia w skrócie?

W noc sylwestrową rok temu Zu nabawiła się strasznego lęku przed wybuchami. Co tam wybuchy, wystarczyło strzelenie balonu z gumy do żucia! W tym roku zostałam w domu z suńką, pozwoliłam wskoczyć na kanapę (olabogarety!) w psi kokon, pozasłaniałam okna i dałam pyszne pyszności do jedzenia. Dziwne, ale tyle wystarczyło. Zuza przepięknie przespała większość sylwestra (oprócz samej północy), mimo, że byłam przygotowana na jakąś ciężką orkę.
Ale żeby nie było tak kolorowo, to już nad ranem byłam chora  - wspaniały początek roku :)



Styczeń był dla mnie ciężki, jeśli chodzi o szkołę i ogólnie o moje zdrowie (i nastrój! Ja nie potrafię żyć bez słońca!). Mimo wszystko udało się kilka razy wyrwać na spacerki i pofocić. Teraz zostały już tylko wspomnienia o śniegu...

 A teraz zaczęły się ferie. Mam nadzieję wypocząć, a jednocześnie coś porobić z Zu. Coś zapewne się uda, tylko jak duże i czym będzie to coś? ;)

Już na sam koniec: znacie Habitice? Ja zawsze wolałam papierową wersję organizatora, ale to jest dla mnie super! O co chodzi i po co to świetnie jest opisane w Jest Rudo. Spora część zadań jest u mnie oczywiście związana z Zu (odrobaczanie, porządek w jej rzeczach, nauka sztuczek i takie tam) i nie powiem, motywuje :D 

Pozdrawiamy,

Ola i Zuzia